Thema 64e Hots-Knots-Rit (2017) “HotsKnotsGekke Vogels”
Carnaval is weer voorbij. De Hots-Knots-Rit is onder prettiger weersomstandigheden verreden dan de twee dagen later aan de beurt zijnde Grote Optocht en de helaas verregende Keinderoptocht.. De eerste had code rood-wit-geel en de tweede code oranje en de derde code zeiknat. Jammer natuurlijk voor de vele deelnemers aan de optocht en zeker ‘veur de kleine jong’ en ook voor de duizenden kijkers. De vele toeschouwers echter bij de start van onze Hots-Knots-Rit zagen veel flink versierde auto’s, waarvan de allermooiste, zonder ophouden, maar weer “KOEKWOUS, koekwous” naar iedereen riep.
Puntsgewijs wordt aangegeven hoe de organisatie de diverse grappen, foefen, vallen en grappige situaties heeft bedacht.
Punt 2:
Twee tekeningen werden gewijd aan de opdracht “watervogel”. De eerste was een pinguïn, wis en waarachtig een watervogel, maar als je dat niet geloofde kon je reageren op de tweede tekening van een eend., maar behaalde dan wel de op de foutroute geplaatste controle “A”.
Punt 5:
Op de Mozartsingel moest een “eend” gezien worden. De oplettende rijder kon een auto zien staan; een z.g. 2CV, oftewel een (lelijke) eend. Echter dit was niet de eend waarna moest worden gehandeld, omdat deze auto een z.g. los punt was. Er moest worden doorgereden tot er een tekening van Donald Duck was aangetroffen. Als je fout reed dan kreeg je controle ” Z”, anders behaalde je een “B”.
Punt 8:
Wat verder moest uitgekeken worden naar “hout en postduif”. De eerste tekening liet Gerrit de Postduif van de Fabeltjeskrant zien. Rondom de tekening was veel hout te ontdekken, zoals van de kozijnen en van de struiken in de tuin. Dus meteen die eerste tekening was de juiste; de erop volgende tekening van twee duiven, de ene een houtduif en de andere een postduif, waren voor de foutrijders, die een controle “C” konden noteren.
Punt 16:
Een “tafeleend” is wel degelijk een eendensoort, maar is niet afgebeelde eend, die langs de route hing. Dat was een eend met goede tafelmanieren, maar verder een doodgewone alledaagse eend. Als je dit de juiste eend achtte dan haalde je de fopper “D”. Een tweede tekening was er niet, maar wel een controle “E”, die vertelde door te gaan met punt 18 van de routebeschrijving.
Punt 18:
De opdracht was voorrangsweg knots. Relatief eenvoudig, maar zeer velen deden het fout. De aanduiding voor voorrangsweg was er al voor de secundaire weg (die leek op een fietspad). Dus daar had rechts moeten worden gegaan. Je kreeg dan een controle “V”.
Punt 22:
Daar moest worden uitgezien naar een “zandloper”. De als eerste afgebeelde zandloper was een vogel, behorend tot de familie van zandlopers. Daarna rechts afslaan leverde de controle “H” op. De tweede tekening liet zo’n zandloper zien waar tijd mee kan worden gemeten.
Punt 27:
Een “putter” was hier het oriëntatiepunt. Aan deze opdracht waren twee tekeningen gewijd; en wel een met een drinkebroer en een met een vogeltje, die ze beiden putter noemen. Maar nog voor deze tekeningen stond in het venster van een woning een golfstick, van het type putter. Reageerde je hierop dan haalde je controle “G”, fout was controle “F”, of je haalde helemaal niks.
Punt 34:
Aangekomen in Hintham moest uitgekeken worden naar een “griet”. De eerste, meteen de juiste was een vis , van de familie van platvissen. De volgende tekening deed er niet meer toe. Deed je het goed, dan werd je beloond met stempel “2” op de controlekaart.
Punt 35:
Hierna was einde weg geen einde weg, maar een verplichte rijrichting naar rechts. De tweede “op ut end van de weg knots” was dus de eerste (kun je het nog volgen?). Dus doorrijden en een controle “K” tegenkomen met tekst 1R, 2R, en doorgaan met 36. Dan ontving je weer een stempel “2”.
Punt 46:
Hierna kon je een flink stuk doorrijden zonder opdrachten. Pas in de Europalaan kwam je een tekening tegen van Peer van de Muggenheuvel. Hij is burge(r)meester, burgevaojer van Oeteldonk.
De letter “r” hoorde niet thuis in het woord. Het leverde de fopcontrole “L” op. Even erna kregen alle deelnemers de kans controle “M” te noteren.
Punt 54:
Vlak voor de rust zag je nog even een “adjudant”. Dat is een soort van reigerachtige vogel adjudant wordt genoemd maakte het dat handelen na de eerste tekening correct was en als je na de tweede prent van de Mijnheer de Adjudant van Hoogheid Prins Amadeiro XXV pas linksaf ging je dan de foute “P” noteerde.
Punt 60:
De opdracht “urste weg hots” was van toepassing bij het verlaten van de dijk bij Oud-Empel. Dit was niet een gedwongen rijrichting. Het verkeersbord ‘verboden voor auto’s’ geldt pas na 2 km. Probeerde je een stuk later de opdracht uit te voeren dan was daar de fop “N”.
Punt 63:
Dit punt vroeg aandacht voor een “kakatoe”. Aardige vogel om te zien en, evenals, de andere tekeningen, bijzonder goed door Hans v.d. Ven vervaardigd. Het beestje heet kaketoe en daar werd niet naar gevraagd. Doorrijden leverde een “R” en een verwijzing om door te gaan met punt 64 van de routebeschrijving.
Punt 66:
“Arendsoog” was daar de opdracht. De eerste tekening was, de maat van Old Shatterhand, Winnetou, die niets te maken heeft met die andere western-figuur Arendsoog. Het was dus niet de bedoeling om hierna linksaf te slaan. Nee, even doorrijden, een kleine pleintje ronden, en opnieuw opzoek gaan naar, dit keer, een tekening met de kop en het oog van een arend. Hierna links vond je de juiste “S”, even verderop de foute “T”.
Punt 70:
Omdat het ze lekker allitereerde, werd gebruik gemaakt van de kreet “kolibri in abri”. In de eerste abri was een tekening van een ijsvogeltje geplaatst; fout dus. In de tweede abri was een tekening van een kolibrie te vinden. Ook daar moest niet op gereageerd worden. Een kolibrie, zonder ‘e’ is niks. Haalde je hier wel de “U” dan had je het dus fout gedaan. Erna moest wel een “H” genoteerd worden.
Punt 89:
Eenmaal aangekomen in Engelen kon je kennismaken met een vogelnest. Ieder vogelnest kan een “koekoeksnest” zijn, als de koekoek er maar zijn ei in heeft gelegd. De tekening gaf een nest weer zonder legsel, dus geen koekoeksnest. Rechtdoor rijden leverde de juiste controle ‘W” op.
Punt 93:
Een “kwartel” is een vrolijk vaak op de grond scharrelend vogeltje. Het is zeker geen vierde deel (kwart) van een oude lengtemaat; zijnde een el. De eerst opgehangen tekening was dan ook lariekoek en deelde een foute “J” uit.
Punt 97:
De keuzeopdracht, die maken had met de kleur van Pino, was niet de moeilijkste van alle opdrachten. Iedereen kent de klassieker Sesamstraat en blauw was het vederdek van die grote altijd vriendelijke vogel. Voor geelkiezers was er een controle “B”, de blauwen werden beloond met “A”.
Punt 103:
Het tweede huisnummer “11” dat moest worden gezocht was vanaf de bereden route niet te zien, of je moest je in de auto helemaal omdraaien. Achterwaartse punten mogen niet worden
gebruikt, dus doorrijden en wachten op aanwijzingen van de uitzetters was hier het devies. Deed je het fout dan was controle “F” de negatieve beloning, deed je beter dan volgde controle “O” vanzelf.
Punt 107:
Als niet goed het aantal wegen aan de linkerkant werden geteld dan kon je mogelijk de fopcontrole “C” tegenkomen, die weer doorverwees naar de juiste route.
Punt 109:
Meerdere keren passeerde je een “roofvogel”. Er waren er een aantal geplakt op de ruiten van een terras en er was een hele grote, vlak achter een hek, bij een vijver, samen met een nepreiger. Had je die beide objecten nog niet gezien, dan zat er ook nog een roofvogel op de schouder van ene Bolder; maar handelde je daarna pas, dan gaf de bemande controle je stempel “22”, die was fout, stempel “7” registreerde het juist handelen.
Punt 112:
Daarna moest na een “bolder” worden uitgekeken. Laat het nu zo zijn dat een eend van de ondersoort ‘brileend’ bolder wordt genoemd. Hierna moest worden rechts gegaan op een klein pleintje voor een bedrijf. Daar stond een controle “L”. Helaas heeft die controle er niet de gehele rit gestaan. Dus die controle is door de rekenaars vervallen verklaard, evenals een iets verderop geplaatste controle “E” die ook weg bleek te zijn bij het oprollen van de controles. Jammer dat zoiets gebeurd, maar gelukkig had de narijder het snel gemeld en rekenkamer het adequaat herrekend.
Punt 116:
Dit punt was een minpunt van de uitzetter. Het was niet de bedoeling een grap te maken met het woord huisnummer. Gelukkig zag de z.g. nulrijder heel snel dat het fout ging en kon de eerste deelnemers op het juiste pad brengen. Snel werd een controle “X” aangebracht en door tekst op de controle kwam iedereen toch terecht bij het laatste stukje van de route.
Punt 119:
Het laatste foefje was dat “zeeeend” met nog een ‘e’ meer was geschreven. Zag je dat niet dan was er een controle “V” die het rekenteam meldde dat er een fout was gemaakt.
De TC 111 noteerde vervolgens een paraaf en de werkelijke aankomsttijd en er kon geneutraliseerd afgereisd worden naar de Smidse, om de controlekaart in te leveren.
Het uitzetteam heeft veel plezier beleefd aan het voorbereiden van deze Hots-Knot-Rit en zij hebben veel bijgeleerd op het gebied van de avifauna. Zij hopen dat alle deelnemers met evenveel plezier hebben deelgenomen aan deze rit. Na het lezen van deze uitleg van de rit moet het welhaast een eitje zijn om volgend jaar een goed resultaat te behalen tijdens de 65e Hots-Knots-Rit, die wordt verreden op zaterdag 10 februari 2018.
